ATÖLYELER

Çocuklar için felsefe çocukların, bir metin, öykü ya da örnek olaydan yola çıkarak bilgi, doğru, gerçek, güzel, adalet gibi felsefi kavramları bir yetişkin rehberliğinde tartışmalarıdır.
Temelleri, Columbia Üniversitesi’nde felsefe profesörü Matthew Lipman’ın, 60’larda Amerika’da zayıf bulduğu tartışma kültürünü geliştirmek istemesiyle atılmış. Bunun ancak toplumda felsefi sorgulama pratiğinin kazanılmasıyla 
mümkün olabileceğini düşünen Lipman, felsefe eğitiminin sadece üniversitede değil, ilköğretim seviyesinden başlaması için sayısız çalışma yürütmüş.
Eleştirel ve yaratıcı düşünme becerilerinin küçük yaşta kazanılabileceği inancıyla çocuklara felsefe yapmanın ‘araçlarının’ kazandırılması üzerine kafa yoran Lipman’ın geliştirdiği ‘Çocuklar için Felsefe’ pedagojisi bugün dünyada bir ‘hareket’ olarak nitelendiriliyor.
Eğitim sistemimizin karşı karşıya olduğu sorunlardan biri, bireylerin üst düzey düşünme becerilerini geliştirememesidir. Oysaki çocuklar, küreselleşen dünya ve medya aracılığıyla oluşturulan sanal bir evrenle çevrelenmişlerdir ve bu durumun yarattığı sorunları,
var olan eğitim sistemi ile çözmek mümkün değildir (Direk, 2008). Bireylerin, onları çevreleyen sorunlar karşında donanımlı olmalarını sağlamak büyük ölçüde okulların görevidir. Russell (2005), okullarda öğretilmesi gerekenin kanıtları değerlendirme ve doğru olduklarına dair bir kanıt bulunmayan
önermeleri olduğu gibi kabul etmeme alışkanlığı olduğunu söylemiştir. Direk’e (2011) göre de bir kimsenin “Ben böyle düşünüyorum.” demesinin hiçbir değeri yoktur. Önemli olan neden, hangi
kanıtlara ya da kanıtlanmış bilgilere dayanarak öyle düşündüğünü söyleyebilmektir. Gerekçeli düşünme alışkanlığını edinmiş bir zihin hem kanaatlerinin hesabını verebilir hem de duyup
gördüklerinde bilgi olan ile olmayanı ayırt eder. Gerekçeli düşünme, sorgulama, kanıtları değerlendirme gibi zihinsel eylemler felsefi düşüncenin özelliklerindendir. Felsefi düşünce, çocuklar için felsefe eğitimi yoluyla çocuklara kazandırılabilir.